باز کمی بیاندیش (۲)!

هیچ چیز نیست،جز مرگ،جز آزادی،

آیا این مرگ و این آزادی از زندگیِ دربند بهتر نیست؟

آیا این مرگ بِه آن نیست که محتاج پشت خم کند؟

آیا این مرگ بِه آن نیست که آدم در بند باشد؟

                                                           بزرگ علوی

.......

من همیشه به پیش باز حادثه رفته ام،همیشه.

هرگز حوصله نداشتم که به چه کنم ،چه کنم،

دست هایم را بمالم ؛ تا حادثه در خانه را بزند.

                                                           بر گرفته از کتاب:سنگی بر گوری

                                                                        جلال آل احمد

......

مردی چنگ در آسمان افکند،

هنگامی که خونش فریاد و

دهانش بسته بود.

                                                        ا.بامداد

........

قیافه ای که با هر واژه ای می آمیزد:

 آزادی

که به مرگ می خواند

آزادی.

آزادی به بال می ماند

به نسیمی که در میان برگ ها می وزد

و برگلی ساده آرام می گیرد.

به خوابی می ماند که در آن،

ما خود رویای خویشتنیم.

به دندان فرو بردن در میوه ی ممنوع می ماند،آزادی

به گشودن دروازه ی قدیمی متروک و دست های زندانی.

                                                                           اکتاویوپاز

.......

از نبردی سخت باز می گردم

با چشمانی خسته،که دنیا را دیده است،

بی هیچ دگرگونی

اما خنده ات که رها می شود

و پروازکنان درآسمان مرا می جوید

تمامی در های زندگی را به رویم می گشاید.

عشق من،خنده ی تو         در تاریک ترین لحظه ها می شکفد

و اگر دیدی،به نا گاه

خون من بر سنگ فرش جاری است

بخند،زیرا خنده ی تو،برای دستان من

شمشیری ست  آخته.

نان را،هوا را،روشنی را،بهار را،

از من بگیر

اما خنده ات را هرگز

تا چشم از دنیا نبندم.

                                                           پابلو نرودا

.......

وقتی عقیده،عقده خوانده می شود

ونور چراغ در آب،مهتاب

تلقی،

و متانت زمین زیر برف یخ می زند

نان از یتیم خانه می دزدیم

و می فهمیم

دزد،اشتباه چاپی درد است!

                                              عمید صادقی نسب

 .......

ساعتی در خود نگر تا کیستی

از کجایی و چه جایی و چیستی

در جان بَهرِ چه عمری زیستی!

........

استقامت و بردباری،کلید اصلی رسیدن به پایان آخر سفر است.

.......

تنها شما هستید که قادرید از خود شخصی بسازید که همیشه خواهان او بودهاید.

.......

یاد بدهیم که یاد بگیرند که تغییر کنند.

.......

روزی فرا خواهد رسید که در سرزمین خیالتان درخت افرا نیز نخواهد رویید.

.......

دوست واقعی را در زمانی که در تنگدستی و هنگامی که فشار زندگی بیش از حد است،می توان پیدا کرد.